หน้าที่ของช่องระบายอากาศเรือนกระจกคือการระบายอากาศ การระบายอากาศเป็นมาตรการการจัดการที่สำคัญในการผลิตเรือนกระจก ผ่านการระบายอากาศ ไม่เพียงปรับอุณหภูมิในเรือนกระจก เสริมคาร์บอนไดออกไซด์ในเรือนกระจก แต่ยังปล่อยไอน้ำ และลดความชื้นในอากาศในเรือนกระจก นอกจากนี้ ก๊าซที่เป็นอันตรายในเรือนกระจกสามารถระบายออกได้โดยการระบายอากาศ
การตั้งค่าช่องระบายอากาศเรือนกระจกแตกต่างกันไปในรูปแบบ มีหน้าต่างที่ผนังด้านหลังเป็นระยะสำหรับการระบายอากาศ และมีช่องเปิดที่หลังคาด้านหน้าเพื่อระบายอากาศ ปัจจุบันช่องระบายอากาศเรือนกระจกที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดคือช่องระบายอากาศ กล่าวคือ ติดตั้งช่องระบายอากาศสองแถวขึ้นและลงที่หลังคาด้านหน้า แถวบนตั้งอยู่ใกล้สันเขา มีกำลังไอเสียสูง ส่วนใหญ่จะปล่อยอากาศร้อนและชื้นออกสู่ภายนอก แถวล่างตั้งสูงจากพื้นหลังคาด้านหน้าประมาณ 1 เมตร ส่วนใหญ่เป็นช่องรับอากาศ ถ้าตั้งค่าสูงเกินไป จะส่งผลต่อการระบายอากาศ และถ้าตั้งต่ำเกินไป ก็ทำได้ง่าย เพื่อให้อากาศเย็นบนพื้นดินพุ่งตรงเข้าสู่เรือนกระจก ทำให้เกิด "ลมพัด" ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของต้นพีช และความเสียหายจากความเย็นหรือการเยือกแข็งเกิดขึ้นในกรณีที่รุนแรง ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะต้องเข้าใจความสูงที่เหมาะสมของช่องระบายอากาศด้านล่าง แถวบนและแถวล่างของประตูระบายอากาศเกิดขึ้นจากการทับซ้อนกันของฟิล์มโรงเก็บของด้านบน ตรงกลาง และด้านล่างตามข้อกำหนดความสูง ฟิล์มด้านล่างมักจะไม่มีช่องว่างระหว่างฟิล์มทั้งสอง หากจำเป็นต้องปล่อยอากาศ จะถูกเปิดขึ้นจากรอยต่อระหว่างฟิล์มทั้งสอง และจะกลายเป็นช่องระบายอากาศ ปริมาณลมสามารถปรับได้ตามความกว้างของตะเข็บ วิธีการระบายอากาศนี้ ฟิล์มโรงเก็บไม่เสียหายง่าย ความเร็วในการดำเนินการระบายอากาศรวดเร็ว และผลการระบายอากาศดี
